۰۲۱-۵۴۱۰۳
بنا بر گزارش تحلیل گران آهن پرایس در خصوص وضعیت بازار مسکن، رسیدن وضعیت بازار مسکن به نقطه سر به سری تعداد واحدهای مسکونی به تعداد خانوارها، یکی از آرمان هایی بوده که کم و بیش دولتمردان را به دخالت در بازار مسکن ترغیب کرده است و حتی طرح مسکن مهر نیز اساسا برای تحقق...
بنا بر گزارش تحلیل گران آهن پرایس در خصوص وضعیت بازار مسکن، رسیدن وضعیت بازار مسکن به نقطه سر به سری تعداد واحدهای مسکونی به تعداد خانوارها، یکی از آرمان هایی بوده که کم و بیش دولتمردان را به دخالت در بازار مسکن ترغیب کرده است و حتی طرح مسکن مهر نیز اساسا برای تحقق این موضوع اجرا شده است.
اما ساختار بازار مسکن ایران به‌گونه ای است که جز با فراهم آوردن مؤلفه های واقعی رونق و تقویت قدرت خرید متقاضیان اصلاح پذیر نمی باشد و به همین دلیل در طول تاریخ، سهم بالای 90درصدی بخش خصوصی در تولید مسکن حتی با دخالت دولت نیز حفظ شده است. بر این اساس، در دورنمای بازار مسکن، دولت باید از مسیر بهبود فضای کسب و کار در حوزه مسکن از این بازار گره‌گشایی کنند و بر نقش تسهیل‌گری، تنظیم‌گری و نظارت تمرکز داشته باشند.
بررسی شاخص‌های کمی و کیفی جمعیت، خانوار و مسکن و مهم‌ترین تغییرات ایجاد شده در طول سال‌های ۱355 تا ۱395 از عملکرد مثبت بازار مسکن در پاسخ‌گویی به نیازهای ایجاد شده حکایت دارد؛ اما با وجود این عملکرد مثبت، همچنان این بازار به نقطه تعادل نرسیده و با غفلت از برنامه های بلند مدت به شکل‌گیری نوعی بحران در بازار مسکن تبدیل شده است. براساس آمارهای رسمی در 40سال منتهی به 1395 جمعیت ایران به 2.37برابر افزایش یافته و همزمان نسبت شهرنشینی جمعیت نیز رشد زیادی داشته است. از سوی دیگر به واسطه کاهش بعد خانوار، تعداد خانوارها با رشد 4برابری مواجه شده و به همین نسبت نیاز به مسکن نیز بالاتر رفته است.
براساس آمارها، شهرنشینی جمعیت در ایران از 4۷ درصد در سال۱355 به ۷4درصد در سال۱395 رسیده و در شرایطی که جمعیت دو برابر شده، تعداد خانوارهای کل کشور با افزایش 3.6برابری، از 6.7میلیون به 24.1میلیون خانوار رسیده است. در این شرایط تعداد واحدهای مسکونی از 5.3میلیون واحد در سال1355 به 22.8میلیون واحد افزایش یافته که نشانگر رشد 4.3برابری و کاهش نسبت تعداد واحدهای مسکونی به تعداد خانوار است.
انتشار مطالب این سایت با ذکر منبع و درج لینک آزاد است.
نظرات کاربران (0)